Alweer donker...In deze tijd in de winter is het maar 4 uur licht. Altijd werken bij lamplicht, alsof het diep in de nacht is.
De lading wordt uit het ruim geschept met een kraan en in vrachtwagens overgeladen die de oxyde in een loods gooien.
We krijgen visite van een jongen die het zeemanshuis in Mantyluoto runt. Hij brengt kadootjes voor onder de kerstboom. We beloven hem 's avonds een bezoek te brengen. De matrozen hebben natuurlijk geen zin, te koud, te ver lopen enz. Maar we slepen hen aan hun haren mee en het is uiteindelijk een gezellig bezoekje. De missie is in een klein houten huis, met israelische ex- scheepskat, grote houtkachel en knusse zithoek, een huiskamer eigenlijk. Ik verdiep me in de boekenkast voor nieuw leesvoer en de matrozen spelen een potje pool.
Als je in de kou en duisternis zit heb je behoefte aan gezelschap soms. Het klinkt als een cliche, maar de vrijwilligers van de zeemansmissie zorgen daar een beetje voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.