Op sommige hoger gelegen punten zie ik ons schip varen en mijn hart knalt bijna uit mijn ribbenkast. Dat is mijn huis daar! Het is bovendien een mooie fietstocht. Alleen is die fiets zo beroerd dat ik nat van het zweet arriveer in Ostrand.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.